Daaaag Australië, Hallo Indonesië!
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Lisette
09 Juli 2011 | Indonesië, Bandung
Toen ik mijn vorige blog plaatste was ik net aangekomen in Darwin. Al mijn oostkust vrienden achter gelaten te hebben, werd het tijd om weer wat nieuwe mensen te leren kennen.. of toch niet?! Alex had 3 dagen eerder dan mij Cairns verlaten en is in sneltrein vaart naar Darwin gereden…tja altijd die Duitsers hé ;) . Z’n planning was om er een week over te doen maar hij stond dus diezelfde dag voor m’n neus. Ik had ingecheckt in een leuk hostel en daar hebben we weer wat nieuwe mensen ontmoet, twee Schot(s)te dit x! Gelijk het weekend hebben we met z’n vieren een roadtrip gedaan naar Litchfield National Park. Hier heb ik kennis gemaakt met rockpools, watervallen en nog meer watervallen. In vele konden we een duik nemen dus dat hebben we dan ook gedaan! Op de terugweg besloten we een alternatieve route te nemen, die ons wel een heel mooi plaatje gaf van de droogte in the Northern Territory! Super gaaf, vrijwel de gehele weg waren we de enige! Mijn planning was om naast Litchfield National park ook een bezoekje te brengen aan Kakadu National Park. Echter, de prijzen in Darwin stijgen tot zodanige hoogte dat ik na veel twijfelen heb besloten maar eens een ‘National Park’ over te slaan, je kan niet alles hebben :) De rest van de week hebben we nog heel veel gechillt, een marktje bezocht, heel veel UNO gespeeld (een x tot half 3 ’s nachts haha) en ik heb de laatste voorbereidingen getroffen voor mijn trip naar Indonesië.
Op 29 juni werd het dan tijd om Australie (tijdelijk) te verlaten! Na een laatste ‘avondmaal’ en een gezellig drankje met Jen en Stephen (de schotten), heeft Alex me uiteindelijk om 2 uur ’s nachts op het vliegveld afgezet.
Mijn eerste vlucht was van Darwin naar Bali en vervolgens een vlucht van Bali naar Surabaya (Java). In Surabaya kreeg ik de vuurdoop. Ik kan wel zeggen dat dit een behoorlijk cultuurshock was. Werkelijk IEDEREEN staarde me aan alsof ik een of andere celebrity was, HELP! Mijn eerste doel was een lokale sim kaart kopen voor m’n telefoon. Toen dat uiteindelijk gelukt was heb ik het hotel gebeld of ze me alsjeblieft konden helpen met het vervoer. Iedereen wilde me wel ergens heen brengen, maar hoe wist ik nou dat ik de juiste had!? Een paar telefoontjes verder werd ik opgehaald door een chauffeur die me, na een bewogen rit, afgezet heeft bij mijn hotel net buiten Malang. Phoeee… welkom in Indonesië zullen we maar zeggen!
In het hotel werd ik ontvangen door Abby, een Indonesische jonge vrouw die goed Engels sprak en erg behulpzaam was. Via het hotel boekte ik de volgende dag een tour naar de Bromo Vulkaan. In het hotel waren er weinig/geen backpackers dus het leek me wel leuk om met een groep te gaan. Echter, het is geen Australië hier… een privé chauffeur was beter en goedkoper was haar advies. Na een dag in de stad Malang rondgehangen te hebben (dit is eigenlijk ook nog een verhaal apart..), werd ik ’s avonds rond middennacht opgehaald door mijn privé chauffeur. Middennacht!?! Jep.. de Bromo is het beste bij zonsopgang! Na 3 uur rijden stopte mijn chauffeur in de middle of nowhere. Hij sprak natuurlijk geen woord Engels dus het was me niet helemaal duidelijk wat de bedoeling was. Ik had van te voren aangegeven dat ik liever ging lopen dan met de jeep omhoog, het zou tenslotte toch niet zo ver zijn. Toen ik daar om 3 uur midden in de nacht stond, kreeg ik toch een beetje spijt… moest ik nou in m’n eentje in het donker omhoog lopen?
Alsof ze uit de lucht kwamen vallen zag ik ineens twee ‘Westers-uitziende’ mensen voorbij lopen. Ik riep STOP tegen de chauffeur en opende de portier: “Hee, are you English?”.. yess.. “Are you gonna walk to catch the sunrise” yes.. (HAPPY DAYS!) ”Can I walk with you?” Sure! Wat was ik blij! Ik maakte kennis met een Engels stel en uiteindelijk hebben we een flinke walktrack omhoog gedaan van zo’n 3 uur.. precies op tijd voor de zonsopgang! Het is echt te bizar voor woorden als ik terug denk aan die wandeling. Halverwege namen we even een pauze en al snel werden we omringd door een stel ‘indo-mannetjes’ die ons een rit per paard aanboden, haha! Later werden het scooters, maar ik laat me natuurlijk niet kennen en heb de hele weg gelopen!
Bij het uitzichtpunt was ik getuige van een werkelijk prachtige zonsopgang en zag ik voor het eerst van m’n leven een ‘actieve’ vulkaan! Het was echt een fantastisch uitzicht! Nadat de zon opgekomen was, leek het of de toeristische attractie zich verplaatst had. In plaats van dat mensen foto’s maakte van de Bromo Vulkaan, leek ik in een x veel interessanter. Van complete families tot giechelende tienermeisje/jongens .. IK moest met ze op de foto! Inmiddels ben ik al een week in Indonesië en moet ik elke dag wel een keer op de foto, maar het blijft een bizarre gewaarwording! Mijn advies voor mensen met aandachttekort, overweeg een vakantie naar Indonesië ;)
Vanuit Malang heb ik een nachtbus genomen naar Yogyakarta: ook dit was een bewogen rit, maar we hebben het overleefd. In Yogyakarta had ik een hostel geboekt dat wordt beheerd door een Nederlands stel, geen taalbarrières dit keer dus! In het hostel ben ik 4 nachten gebleven en heb ik verschillende dingen ondernomen: Vulkanen, Tempels, een zwart strand en een vismarkt, Sultan Palace en uiteraard heb ik ook een kijkje genomen in Yogyakarta zelf. Gelukkig waren er in dit hostel weer meer ‘like-minded’ travellers, dus heb ik vrijwel al mijn activiteiten kunnen doen met andere backpackers uit o.a. Engeland en Denemarken. De meeste tours werden ook vanuit het hostel zelf georganiseerd dus dat was ook helemaal top!
Om het verhaal niet nog langer te maken heb ik even wat ‘wist je datjes’ op een rij gezet van mijn Indo Xperience so far:
Wist je dat…
• De goedkope Indonesische menukaart weer wat meer geur en kleur brengt in mijn eetpatroon!? Helemaal na de eindeloze eigengemaakte Australische backpackers pasta, waarbij de keuze slechts beperkt was tussen een sliertje, een schelpje of een krulletje …
• De wereld heel klein is? Op de terugweg van mijn vulkaanwalk, liep ik zo tegen een oud collega op van ifunds, hoe bizar!!
• Kinderen hier naar me wijzen, mensen naar me omkijken en ik bijna verkeersongelukken veroorzaak door alleen maar aan de kant van de straat te lopen…
• Ze hier in Indonesië allemaal voor de deur van hun ‘huis’ zitten en ik me continue afvraag hoe ze hun dagen doorkomen…
• Indonesiërs meer geven om uiterlijk vertoon ; ze kopen desnoods een mooie auto met de gehele familie om hun ‘welvaart’ aan de buitenwereld te laten zien…
• Ze hier heel wat Nederlandse woorden hebben: gratis, notaris, stempel, etc.
• Ze hier ook Nederlands brood en hagelslag verkopen…
• Ik altijd graag alles ZELF wil doen (al vanaf het moment dat ik kan praten, haha), maar dat dat hier soms heel lastig is… ze halen zelfs je beltegoed voor je, regelen een privé chauffeur voor een excursie en rijden je om 22:30 uur nog naar de McDonalds…
• Ik hier min of meer het leven van een celebrity leid: ik haal miljoenen uit de pinautomaat en moet met iedereen op de foto (helaas slaap ik nog steeds niet in fancy hotels!)
Dit is geloof ik mijn langste blog tot nu toe, dus ik zal jullie weer even wat rust geven! De komende dagen blijf ik nog in Bandung om vervolgens maandag door te vliegen naar Sumatra. Hier gaan we nog meer terug naar de basics schijnt… het zal mij benieuwen!
Tot de volgende blog!
Liefs Lisette
-
08 Juli 2011 - 18:03
Ineke:
geen sterallures krijgen, hoor.... -
08 Juli 2011 - 21:06
Annemieke:
Lieve set!
Wow wat een fantastisch verhaal weer! Klinkt echt zo super gaaf allemaal! Ik vind het echt super stoer van je dat je het allemaal maar doet! Geniet er nog van, dikke knuffel!! xxx -
08 Juli 2011 - 21:59
Je Vader En Moeder:
Wat een geweldig verhaal,we zijn super trots op je dat je dit allemaal mee kan maken. Je hebt al meer gezien dan wij in je jonge leven. Geniet er nog maar van . Voor dat je het weet ia dit voorbij. Maar heb je wel een geweldige tijd gehad. Liefs xxxxx -
09 Juli 2011 - 08:54
Joyce:
Haha, leven als een bekendheid. Worden de foto's die ze van je maken al vervelend. Ik vraag na het lezen van je blog: Je schrijft dat je Australie tijdelijk hebt verlaten. Wat betekent 'tijdelijk'? -
11 Juli 2011 - 19:07
Sammie:
Ik ben weer helemaal bij! Ga je nu een mailtje sturen!! Mooi verhaal weer! Liefs! -
14 Juli 2011 - 03:30
Christien:
Zooo eindelijk een reactie! IK had de blog dan wel als eerste gelezen, maar reageren kon niet via mijn stomme telefoon dus moes het (te laat) pas op de laptop nog een keer doen.
Maar wat een verhalen weer! En ik vond je blog helemaaal niet te lang! Die verhalen van jou vind ik zo geweldig om te lezen, kan mij niet lang genoeg zijn!
Kijk uit naar je volgende reisverslag :)
Huggiee xxx Christien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley