It's all part of the Xperience!

Én een Xperience dat is het! We zijn inmiddels weer 9 dagen verder, maar alweer genoeg te vertellen! Mijn laatste blog ben ik geëindigd in Bandung; maar met uitzondering op de treinreis na heb ik daar vrijwel niets over verteld!

Bandung is een plaats in het Oosten van Java en vanuit hier zou ik verder vliegen naar Medan (Sumatra), voor meer informatie over Bandung zelf verwijs ik jullie graag naar mijn geliefde broeder Albert Elsenaar, haha die weet er alles van of niet Al!? Na mijn mooie scenische treinreis, waarin ik continue werd voorzien van Indonesische hapjes van mijn buurvrouw, kwam ik om 19:30 aan op Bandung station. De meneer van de hostel was zo aardig geweest om mij op te komen halen van het station; zodat ik niet in het donker nog naar het hostel hoefde te zoeken. Het hostel was heel erg rustig (lees: ik had 8 bedden voor mezelf), maar gelukkig waren er nog 2 Duitse jonge meneren, die gelijk vroegen of ik met ze ging eten. Vlakbij het hostel zat een grote foodmarket waar allerlei eetkraampjes zijn met in het midden allemaal tafels en stoelen en een live band, erg gezellig! De man van het hostel was zelf ook meegegaan en heeft ons even een scala aan Indonesische hapjes en drankjes laten proeven, nice! Vervolgens heeft hij nog een ‘rondtour’ gegeven door Bandung waar hij de nodige ‘Dutch-style-building’ heeft laten zien. Wat er ‘Dutch-style’ aan is, is mij een raadsel.. maar dat terzijde..

De volgende morgen toen ik aan mijn ontbijt zat, checkte er twee gezellige Nederlandse zussen in waarmee ik de rest van mijn dagen heb doorgracht. Op dag 1 zijn we naar de Tangkuban Perahu krater geweest waarna we vervolgens afgedaald zijn naar de natural hot pools die te midden van de theeplantages lagen. De weg er naartoe was al een avontuur op zich; het onderhandelen ging met een tolk en maar hopen dat we de goede kant op gingen. Op een gegeven moment stopte we midden op de weg en werd ons verteld (in Indonesisch) dat we naar een andere bus moesten overstappen. Aangezien wij er dus niets van verstonden bleven we lekker zitten haha maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!! Op dag 2 zijn we naar de Angklung School geweest. De Angklung is een traditioneel Indonesich muziekinstrument gemaakt van bamboo. We kregen een kleurrijke show opgevoerd door kinderen van 4 t/m 17 jaar. Ook kregen we zelf nog een lesje op de Angklung en speelde we uiteindelijk met de hele zaal ‘Do Re Mi’ uit de Sound of Music, haha..

Op maandag 11 juli werd het tijd om Java weer achter me te laten en vloog ik door naar Medan, Sumatra. Aangekomen in Medan heb ik me via een lokaal mannetje naar de juiste bus weten te vervoeren, die mij vervolgens bracht naar Bukit Lawang: het hart van de Indonesische jungle! In de bus was ik natuurlijk weer de enige blanke/blonde dus aan aandacht geen tekort. Zo was er ook een gids die jungletochten organiseerde en hij heeft me uiteindelijk naar mijn hotel begeleid. Ik was nog geen stap binnen het hotelterrein of de volgende ‘toevalligheid’ diende zich alweer aan.. daar stond de familie van Krugten: een vriendin van mijn moeder met haar gezin. Ik wist dat ze ook in Indonesische aan het reizen waren, maar dat ik ze dan ook nog echt in dat ene hotel op die ene plek in Indonesische tref, is toch wel bizar! Een gezellige avond met ze gehad en de volgende dag na het ontbijt alweer afscheid genomen. Die dag stond een bezoek aan de Orang-oetan Centre en een tocht door de jungle op het programma. Helaas had mijn gids geen andere mensen kunnen vinden om met ons mee te gaan, dus ging ik alleen met hem op pad. Super vette toch gedaan door de jungle, waarin we verschillende apen hebben gezien en een orang- oetan van echt heeeeel dichtbij een kwartier hebben kunnen observeren. Aan het einde van de dag was ik dan ook helemaal kapot en dacht even te gaan liggen, tot ik in een x kon gaan rennen naar de wc. Ik zal jullie de details verder besparen, maar ik ben dus even een dag en nacht van de wereld geweest, hoogstwaarschijnlijk door de malariapillen. Echt balen want ik had nog een olifantentocht op de planning staan en die heb ik dus moeten cancelen. Dit is toch echt wel een van de dieptepunten van mijn reis haha, wat voelde ik me verrot en eenzaam zeg! Gelukkig doen telefoontjes met het thuisfront en een dagje rust wonderen en was ik uiteindelijk weer ‘goed’ genoeg om door te reizen naar Lake Toba.

In Lake Toba kon ik even goed bijkomen in mijn ‘Deluxe Room’ met zicht op het meer! Dat is toch wel het heerlijke van Azie, het is allemaal zo goedkoop en je kan er echt heel goed bijzitten, goed eten krijgen en leuke activiteiten ondernemen voor zo weinig geld. Ik ben een dagje gaan fietsen en een dagje gaan wandelen om de omgeving te verkennen.. dit leverde allemaal mooie uitzichten op het meer! Helaas bestonden de hotelgasten voornamelijk uit gezinnen en koppels; waarbij ik vrijwel geen aansluiting kon vinden en dus alles alleen moest ondernemen. Dit was wel een beetje jammer, helemaal omdat ik zo anders gewend was inmiddels…

Maar goed, je hoort mij niet klagen; zoals de titel al spreekt: ‘It’s all part of the Xperience’ en ik ben heel blij en dankbaar dat ik dit heb mogen/kunnen doen!

Inmiddels ben ik terug in Medan en vlieg ik morgen dan eindelijk naar Bali! Dan is het gedaan met mijn eenzame bestaan en ga ik mijn oude reismatties Matt en Emma (van mijn surfkamp in Australie) weer ontmoeten, daar heb ik super veel zin in! Ook ben ik er vorige week achter gekomen dat mijn ‘oude’ vriendinnetje Janine met haar vriend door Indonesië aan het reizen is en ook hen ga ik zien op Bali, dus dat gaat helemaal goedkomen!

Hoop dat jullie ook genieten van de vakantie hoe hoewel ik gister heb gelezen dat jullie op dit moment in de natste maand juli ooit zitten ;) Sterkte en tot over een maandje!

Liefs Lisette