Afscheid nemen bestaat WEL! (ook van m'n telefoon)
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Lisette
15 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Auckland
Jaja, dat heb ik wel gemerkt afgelopen dag(en)! Ik heb enorm uitgekeken naar deze reis, maar toch valt dat afscheid dan toch weer zwaar. Vragen als: waarom moet ik ook alweer weg? Dit moet leuk zijn, kan ik niet toch thuisblijven? spoken dan wel even door je hoofd! Maar tegelijkertijd weet je dat het een kwestie is van ‘door de zure appel heen bijten’ en uiteindelijk komt het dan wel weer goed en is dat het meer dan waard. Dit verklaard ook gelijk mijn allergie voor appels ;)
Zaterdagavond was mijn afscheidsfeestje en voor diegene die aanwezig waren, dank jullie wel! Wat is er beter om aan de vooravond van dit nieuwe avontuur nog even onder mijn familie en vrienden te zijn!! Gelukkig was ik zelf ook (nog) ontspannend dus heb ik écht van deze avond kunnen genieten! Toen het ‘laatste’ nachtje in mijn eigen bed, de laatste x onder mijn ‘eigen’ vertrouwde douche waarbij ik onbeperkt aantal handdoeken kan gebruiken ;) en zondagmorgen mijn ‘laatste’ Nederlandse ontbijtje…. voorlopig dan natuurlijk!
Gelukkig was het ‘schipholritueel’ dit keer wat minder hectisch als toen ik naar New York ging, dus dat was wel heel fijn! Samen met mijn ouders, Albert, Janika en Christien heb ik de laatste minuten doorstaan! Nog even een kopje koffie en dan dat beroerde afscheid…
Na de paspoortcontrole was ik dan echt alleen en was het dan toch echt begonnen! Ik heb niet lang hoeven wachten en de eerste vlucht heb ik, op een bloedneus na, goed doorstaan! Ode aan mijn buurman die voor mij een stapel servetjes ging halen en dat terwijl we strak in de gordels moesten zitten i.v.m. turbulentie! Hij is sowieso mijn held van de dag! Terwijl ik dit schrijf zit ik in Hong en zie ik een heleboel kleine Aziaatjes. Ik snap nog steeds niet wat er ‘beleefd’ is aan smakken en dan nog niet te spreken over wat voor lucht er van ze afkomt! Dit overigens ter informatie! ;)
Dit bovenstaande heb ik getypt net voor het drama dat zich ging afspelen. Nadat ik honderd rondjes over het vliegveld had gelopen en wat had gegeten, sloeg de moeheid nogal toe. Ik vond een soort van ligstoel uitkijkend op de vliegtuigen dus ik dacht daar kan ik wel even wat gaan relaxen. M’n moeder had me van te voren gewaarschuwd dat als ik ging slapen ik wel moest zorgen dat m’n spullen veilig zijn, dus gearmd met mijn tas ging ik uiteindelijk toch een poging wagen. Ik had de oordopjes van mijn telefoon in mijn oren, dus die kon ik ook niet verliezen, dacht ik….. tot ik na 20/30 minuten wakker werd en ik mijn telefoon nergens meer kon vinden. Een jongen naast mij zag dat hij hij 5 minuten daarvoor mijn telefoon nog op de grond had zien liggen en hij had spijt dat hij me niet wakker had gemaakt. Hij vertelde er ook bij dat een man redelijk dichtbij had gestaan en naar hem had gekeken, maar hij had er verder geen aandacht aan geschonken, helaas… mijn zeer gewaardeerde iphone is dus gestolen. Gelijk dus alles geblokt en wachtwoorden veranderd, lang leven het internet en free wifi in Hongkong! De rest van de tijd heb ik me dus vermaakt met de politie. Eerst gewoon de informatiemensen van het vliegveld, vervolgens de politie en als laatste kwamen er nog 3 jongens om een procesverbaal op te maken. Die getuige werd gelijk ook overal mee betrokken als. Ze hebben bewakingscamera’s bekeken een uur samen met die jongen op het vliegveld rondgelopen om te kijken of hij iemand zou herkennen, helaas zonder resultaat. Uiteindelijk dus een procesverbaal op gemaakt en hopelijk kan ik er bij de verzekering nog wat mee. Telefonisch ben ik dus (nog) niet bereikbaar. Ik dacht dat ik in New York een false start had, maar deze wint het denk ik.
Mijn vlucht naar Auckland was HEEL relaxt! Ik denk dat iedereen zo bang voor aardbevingen is geworden, dat er gewoon niemand meer naar Nieuw Zeeland komt. Het halve vliegtuig was namelijk leeg! Ik had dus maar even een bed gefabriceerd van 4 stoelen, 5 kussentjes en 3 dekens, haha! Heb zeker de helft van de vlucht geslapen, dus de jetlag valt nu ook te overzien.
In de shuttle naar mijn hostel zat er toevallig een Duitse jongen die onderweg was naar hetzelfde hostel. Daar aangekomen heb ik m’n kamer gekregen en ik zit dus met 2 Duitse jongens op een kamer (sorry mam, haha!) Alles ziet er wel prima uit en van iedereen hoor je verhalen dat dit toch echt een van de betere hostels is in NZ, dat belooft wat voor de komende hostels….(help!)
Na een goede douche (waar ik zoooo aan toe was) ben ik samen met die jongen gaan lopen hier in de omgeving en daar bleek dat we vlakbij een toeristische hotspot zitten, namelijk de Mount Eden. Gelijk ook hier de vuurdoop gehad met een flinke klim! Eenmaal boven hadden we een mooi uitzicht over Auckland! Vervolgens even de supermarkt opgezocht en nu zit ik dit te typen voordat jullie in Nederland wakker worden.
Het weer is hier trouwens top! 24 graden, niet te warm, niet te koud en beetje wind!
Sorry voor de lengte dit was het even voor nu… tot de volgende blog!
Liefs Lisette
Zaterdagavond was mijn afscheidsfeestje en voor diegene die aanwezig waren, dank jullie wel! Wat is er beter om aan de vooravond van dit nieuwe avontuur nog even onder mijn familie en vrienden te zijn!! Gelukkig was ik zelf ook (nog) ontspannend dus heb ik écht van deze avond kunnen genieten! Toen het ‘laatste’ nachtje in mijn eigen bed, de laatste x onder mijn ‘eigen’ vertrouwde douche waarbij ik onbeperkt aantal handdoeken kan gebruiken ;) en zondagmorgen mijn ‘laatste’ Nederlandse ontbijtje…. voorlopig dan natuurlijk!
Gelukkig was het ‘schipholritueel’ dit keer wat minder hectisch als toen ik naar New York ging, dus dat was wel heel fijn! Samen met mijn ouders, Albert, Janika en Christien heb ik de laatste minuten doorstaan! Nog even een kopje koffie en dan dat beroerde afscheid…
Na de paspoortcontrole was ik dan echt alleen en was het dan toch echt begonnen! Ik heb niet lang hoeven wachten en de eerste vlucht heb ik, op een bloedneus na, goed doorstaan! Ode aan mijn buurman die voor mij een stapel servetjes ging halen en dat terwijl we strak in de gordels moesten zitten i.v.m. turbulentie! Hij is sowieso mijn held van de dag! Terwijl ik dit schrijf zit ik in Hong en zie ik een heleboel kleine Aziaatjes. Ik snap nog steeds niet wat er ‘beleefd’ is aan smakken en dan nog niet te spreken over wat voor lucht er van ze afkomt! Dit overigens ter informatie! ;)
Dit bovenstaande heb ik getypt net voor het drama dat zich ging afspelen. Nadat ik honderd rondjes over het vliegveld had gelopen en wat had gegeten, sloeg de moeheid nogal toe. Ik vond een soort van ligstoel uitkijkend op de vliegtuigen dus ik dacht daar kan ik wel even wat gaan relaxen. M’n moeder had me van te voren gewaarschuwd dat als ik ging slapen ik wel moest zorgen dat m’n spullen veilig zijn, dus gearmd met mijn tas ging ik uiteindelijk toch een poging wagen. Ik had de oordopjes van mijn telefoon in mijn oren, dus die kon ik ook niet verliezen, dacht ik….. tot ik na 20/30 minuten wakker werd en ik mijn telefoon nergens meer kon vinden. Een jongen naast mij zag dat hij hij 5 minuten daarvoor mijn telefoon nog op de grond had zien liggen en hij had spijt dat hij me niet wakker had gemaakt. Hij vertelde er ook bij dat een man redelijk dichtbij had gestaan en naar hem had gekeken, maar hij had er verder geen aandacht aan geschonken, helaas… mijn zeer gewaardeerde iphone is dus gestolen. Gelijk dus alles geblokt en wachtwoorden veranderd, lang leven het internet en free wifi in Hongkong! De rest van de tijd heb ik me dus vermaakt met de politie. Eerst gewoon de informatiemensen van het vliegveld, vervolgens de politie en als laatste kwamen er nog 3 jongens om een procesverbaal op te maken. Die getuige werd gelijk ook overal mee betrokken als. Ze hebben bewakingscamera’s bekeken een uur samen met die jongen op het vliegveld rondgelopen om te kijken of hij iemand zou herkennen, helaas zonder resultaat. Uiteindelijk dus een procesverbaal op gemaakt en hopelijk kan ik er bij de verzekering nog wat mee. Telefonisch ben ik dus (nog) niet bereikbaar. Ik dacht dat ik in New York een false start had, maar deze wint het denk ik.
Mijn vlucht naar Auckland was HEEL relaxt! Ik denk dat iedereen zo bang voor aardbevingen is geworden, dat er gewoon niemand meer naar Nieuw Zeeland komt. Het halve vliegtuig was namelijk leeg! Ik had dus maar even een bed gefabriceerd van 4 stoelen, 5 kussentjes en 3 dekens, haha! Heb zeker de helft van de vlucht geslapen, dus de jetlag valt nu ook te overzien.
In de shuttle naar mijn hostel zat er toevallig een Duitse jongen die onderweg was naar hetzelfde hostel. Daar aangekomen heb ik m’n kamer gekregen en ik zit dus met 2 Duitse jongens op een kamer (sorry mam, haha!) Alles ziet er wel prima uit en van iedereen hoor je verhalen dat dit toch echt een van de betere hostels is in NZ, dat belooft wat voor de komende hostels….(help!)
Na een goede douche (waar ik zoooo aan toe was) ben ik samen met die jongen gaan lopen hier in de omgeving en daar bleek dat we vlakbij een toeristische hotspot zitten, namelijk de Mount Eden. Gelijk ook hier de vuurdoop gehad met een flinke klim! Eenmaal boven hadden we een mooi uitzicht over Auckland! Vervolgens even de supermarkt opgezocht en nu zit ik dit te typen voordat jullie in Nederland wakker worden.
Het weer is hier trouwens top! 24 graden, niet te warm, niet te koud en beetje wind!
Sorry voor de lengte dit was het even voor nu… tot de volgende blog!
Liefs Lisette
-
15 Maart 2011 - 09:49
Gabrielle:
Lieve schat, je hebt wel een fantastische start gemaakt.. not;).. Hoop dat het nu allemaal goed gaat, fijn dat je iig veilig en wel bent aangekomen! Geniet er nu maar lekker van!!!
Liefs! -
15 Maart 2011 - 09:51
Je Moeder:
Dat heb je snel voor elkaar. Leuk om te lezen de dingen die je niet verteld had op skype. Ik hoop dat de rest van de een groot feest wordt. -
15 Maart 2011 - 12:43
Jan Quintus Zwart:
We gaan je volgen, we moeten wel zo met Christien die nergens anders over praat. Geniet ervan! -
15 Maart 2011 - 14:04
Sam:
Leukkk nu al een verhaaltje!
Idd een valse start, maar dan kan 't wel alleen maar beter worden nu!
Ik ben, stoeiend met excel en spss-bestanden op kantoor, hééél jaloers op je!
Maak er een fijne tijd van meis!
XXX -
15 Maart 2011 - 14:12
Martinie:
Liesjee :D
Jammer dat ik niet echt afscheid van je heb kunnen nemen ;) Ik zal je uiteraard trouw blijven volgen op deze site, net als met New york! Geniet ervan daar!
Heel veel liefs van je liefste nichtje -
15 Maart 2011 - 15:23
Marian (sportschool):
Wat een verhaal weer, ik ga je volgen.....wachtend op een volgend verhaal!!
Geniet van alles, weer een ervaring rijker! Top man....
Liefs Marian -
15 Maart 2011 - 17:26
Simoon:
Liset!
Het is toch ook weer ongelooflijk... telefoon weg. Ik wilde je gister een sms sturen maar hoorde van Patrick dat je op Facebook al had geschreven dat je telefoon gestolen was. Goedkoop voor mij. :P Maar serieus, balen zeg! Nu niet verdwalen want je hebt ook geen plattegrond meer...
Het avontuur is nog maar net begonnen en je hebt al van alles meegemaakt. Geniet van de mooie omgeving, het weer en alle nieuwe mensen die je ontmoet.
Liefs Simone -
15 Maart 2011 - 21:10
Jacomijn:
Heey Lis,
leuk weer van je te lezen! Heb regelmatig aan je gedacht afgelopen daagjes!! Vind't nog wel een gek idee hoor.. dat je nu echt helemaal aan de andere kant van de wereld bent!!
Wat stom van je telefoon!!! 'k Had je een sms willen sturen, maar ben blij dat ik het niet heb gedaan.. gemene chineesjes gunnen we uiteraard geen aanmoedigingen ;)
Geniet van je reis en ik hoop dat je je snel thuis voelt daar!
Liefs, Jacomijn -
15 Maart 2011 - 21:49
Janika:
Lieve Lies, wat kan je toch geweldig je verhaal vastleggen, echt leuk om te lezen!! Je kan het ergste maar weer gehad hebben ;-) Have fun! Kus Janika -
15 Maart 2011 - 22:18
Christien:
Lieffie! Ik ben trots op jou! Kan het niet vaak genoeg zeggen! Leuk je blog te lezen en kijk uit naar de volgende! Dikke knuffel voor jou!! -
16 Maart 2011 - 14:04
Jorina:
he, leuk om je ervaringen te lezen.
zet em op en geniet van alles om je heen.
groeten Gijsbert, Jorina en Aimeetje, Peetje -
16 Maart 2011 - 20:34
Ton,Ans,Bjorn:
Hey Liesje,
wat een turbulente start van je trip!! Maar past eigenlijk best goed bij jou.Al is het baaaaalen natuurlijk!!! Vanaf nu gaat de rest NATUURLIJK SUPER...... Heel veel plezier meis en we zijn trots op je dat je dit allemaal in je(nog) uppie onderneemt. Have fun Dikke XXX van ons 3. -
17 Maart 2011 - 21:28
Paula:
Hej Liset! Heb je weliswaar al heel lang niet gezien of gesproken maar uiteraard ga ik je blogs weer met veel plezier volgen :)
Ga onwijs genieten!
groetjes, Paula -
17 Maart 2011 - 22:10
Jody:
Als dit het begin is van een hele mooie reis, dan maak je ons benieuwd naar de vervolg verhalen. Geniet van de omgeving en de temperatuur!!
Succes in dit nieuwe avontuur.
-
19 Maart 2011 - 11:43
Laura:
hey Liesje!!
Ai!! Inderdaad geen fijn begin van je grote trip! Maar inmiddels gelukkig alweer een nieuwe telefoon, dus weer bereikbaar :-)
Vandaag je eerste weekend van je big adventure!! Hopelijk worden alle komende weekenden en dagen geweldig voor je...!!
Enjoy girl!
Liefs Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
